2021 yılı 24 Kasım Öğretmenler günü Çarşamba günü tüm Türkiye'de yapılacak çeşitli etkinlikler ile kutlanacak. Öğretmenler günü öğrencilerin öğretmenlere okuyabileceği en güzel Öğretmenler günü şiirleri kısa ve uzun olarak tüm sınıf seviyelerine ilkokul, ortaokul ve lise 2,3,4, kıtalık olacak şekilde en güzel ve en kapsamlı şekilde bu haberimizde bulabileceksiniz. 24 Kasım Öğretmenler günü şiirleri öncesi ise Öğretmenler günü hakkında kısa bir bilgi verecek olursak Mustafa Kemal Atatürk'e "Millet Mektepleri Başöğretmenliği" unvanını 11 Kasım 1928'de yaptığı toplantıda vermiş ve bu unvan, 24 Kasım'da Millet Mektepleri Talimatnamesi'nin yayımlanması ile resmîleşmişti. Bu gelişme ile Türkiye'de her 24 Kasım tarihi öğretmeler günü olarak kutlanmaya başlamış. İşte siz değerli okurlarımız için derlemiş olduğumuz en anlamlı ve en güzel Öğretmenler günü şiirleri Başöğretmen Atatürk benim, Başöğretmenim, Ne öğrendimse, Ondan öğrendim. Yenilikleri, Hep o düşünmüş, Milleti için, Ağlamış, gülmüş. mebpersonel.com Çocuk kalbimle, İlk onu sevdim, Atatürk benim, Başöğretmenim. ************ Ben Bir Öğretmenim Ben bir öğretmenim Okulların birinde Duymayı, düşünmeyi öğretirim. Derslerimde... Bir söz yağmurudur, ders dediğin de, İnsan göklerinden, rahmet yerine, Kitaplar dolusu yağar da yağar... Benim çocuklarım bu bahçelerde, Bu yağmur altında ıslanmadalar. Bir yağmur sonrası gelin seyredin, Her taraf tepeden tırnağa bahar... Bulutsuz masmavi dünyalarına, Sevginin, sevincin güneşi doğar. Böyle çocuklarla dolar her yanım, Çocuklar kardeşim, Çocuklar arkadaşım, Canım? Onlarda toplanmıştır Geçip giden zamanım, Bir parıltı görsem gözlerinde, Bilgiden, anlayıştan yana, Bir hal olur bana... Zannedersiniz ki, Dünyalar benim? Çocuklar, kitaplar, yazı tahtası Enine boyuna bütün zamanlar, Dört duvar arası bir dershanede, Her dinden her dilden gelmiş insanlar. Bizimle konuşur hayal ederler, Bağlanırız kalırız kendilerine. Hikaye anlatır, şiir söylerler, Mutluluk üstüne, ümit üstüne? *************************** Öğretmenler Gününüz Kutlu Olsun Kalem tutmasını bilmezken Yolda yürümeyi beceremezken Oturduğumuz sıraları hiç tanımazken Hepsini öğretmenimiz öğretti. Kutlu olsun gününüz öğretmenlerim. Harfleri bilmeyip hiç tanımazken Elimiz kalemi hiç tutmazken Bizleri anlayıp sabırla bekleyerek Fedakar oldunuz öğretmenlerim. Kutlu olsun gününüz öğretmenlerim. Küçücüktük büyüdük serpildik İlkokul derken fakülteli olduk Yolun başı derken sonuna vardık Bunları siz öğrettiniz öğretmenlerim Kutlu olsun gününüz öğretmenlerim. Yıllarınızı öğrencilerinize esirgemeden verdiniz Çok sıkıntılar çekip dağda karda yürüdünüz Tek başınıza da tüm okulu yönettiniz Hakkınız ödenemez öğretmenlerim Kutlu olsun gününüz öğretmenlerim. ******************************* Biricik Öğretmenim Öpmek istiyorum hep o şefkatli elleri. Yerimde sayıyordum alıp geçtin ileri. Bana hep sen öğrettin o güzel bilgileri. Benim bilgi kaynağım, sevgili öğretmenim. Hep okulda geçirsem günleri, geceleri, Daha erken öğrensem harfleri, heceleri. Sende saklı bulunan o güzel bilgileri, Ben de almak isterim biricik öğretmenim. İstemez oldum artık vefasız geceleri. Hep sınıfımda olsam, okusam heceleri. Atamın önerdiği olmam istenen yeri, Bana sen hazırladın biricik öğretmenim. ******************************** ÖĞRETMEN Dosttur o çalışanla, dosttur o yarışanla Yarınlara el ele beraber koşanlarla, Mutludur o, simsiyah saçları olmuşsa ak, Dünden daha güçlüdür uyanırken her sabah. Doğruya, güzelliğe, odur yolu gösteren Odur hep geleceğe güvenle gülümseyen. Bir ana, bir babadır çocuklara sunulan. Odur eli öpülen, odur fedakâr insan. Sarsılmaz bir inançla görevini sevmekte, Ömrünü adamıştır milletine hizmette. Ruhlara şekil veren, kafaları besleyen Uygarlığa yürürken en öndedir öğretmen Öğretmene birgün yetmez öğretmene hergün ögretmenler günü ne mutlu harf öğretene bu gun öğretmenler gunu öz evladı talebesı öğretmektir tek hevesi zorluklara cıkmaz sesi bu gun öğretmenler gunu ilim deryasına dalmıs ATATÜRK'ü örnek almış öğretmekle gururlanmıs bu gun öğretmenler gunu hep dört dörtlük yapmalısın öğren öğret aydınlansın geleceğin mımarısın bu gun öğretmenler gunu.. ********************** Köy Öğretmenleri Yurdumuz uçsuz bucaksız Gökte yıldız kadar köylerimiz var Ama uzak ama harap ama garipsi Alın benim gönlümden de o kadar Uçsuz bucaksız köylerimizde kuşlar gibi Her sabah çocuklar size uçar Ama küçük, ama büyüyen, ama güleç Alın benim gönlümden de o kadar Siz kara göklerin yıldızları Işıtın yurdumuzu sabaha kadar Ama düşe kalka, ama yiğit, ama umutlu Alın benim gönlümden de o kadar... BEN ÖĞRETMENİM Şanlı bayrağımı görünce Okulumun gönderinde, Daha bir başka çarpar yüreğim. Her sabah açtığım kapının Bilgiye, sevgiye, doğruluğa açıldığını Çok iyi bilirim. Gelecek yetiştiririm, geleceğim için Çünkü; Ben öğretmenim Yeni nesil benim eserim! Ö Ğ R E T M E N İ M Küçük bir çocukken geldik yanına Kucakladın bizi sardın canına Sevgiyi saygıyı kattık şanına Okur yazar olduk ilk öğretmenim Tüm bildiklerini bize öğrettin Millete faydalı bireyler ettin Kalemi kılıçtan çok keskinlettin Çareler ürettin sen öğretmenim Ödevler yaptırıp asıl talibe İmkan hazırlayıp her bir talep'e Feraset gösterip seçtin talebe Sanatkar adayı hep öğretmenim Edebiyatla Din Tıp Filoloji Tarih Fizik Kimya ve Biyoloji İktisatla Sanat ve Sosyoloji Bilimden yelpaze seç öğretmenim İstikbale giden bilgi selinde Kitaplık dolusu her eserinde Derin ilim varken ana dilinde Neye başka talep var öğretmenim Vatan bir okulsa ilk nöbettesin İlim denizinde hep seferdesin Kutsal mesleğinle gönüllerdesin Benim de gönlümü al öğretmenim Saymakla tükenmez faziletlerin Zemanen ödenen o bedellerin Kıvancındır üstün talebelerin İftihar ediniz siz öğretmenim Atam sen de dahi bir öğretmendin Bütün yenilikler senin eserin Layık insanlarda bil şaheserin Büyük Atatürk'üm baş öğretmenim BEN ÖĞRETMEN OLMAK İSTİYORUM Ben öğretmen olmak istiyorum. Ben şâirimin mısralarında dil, Genç kızımın gergefinde nakış nakış gül. Âşığımın sazında tel Öpülesi bir el olmak istiyorum: Ben öğretmen olmak istiyorum... Ben çaresizliğin filizlendiği yerde ümit, Korkunun mayalandığı yerde yürek olmak istiyorum Ben öğretmen olmak istiyorum... Ben öğretmen olmasam diyorum! O zaman şu körpe fidan Nasıl öğrenecek, çiçek açıp meyve vermeyi? Şu gelinlik kızım, Şu bıyıkları yeni terleyen delikanlım Kimden öğrenecek insan gibi sevilmeyi, sevmeyi; Vatan için, millet için, bayrak için Göz kırpmadan ölmeyi? Sen öğretmen olmalısın kardeşim; Sen namussun, vicdansın, adaletsin... Sen müsbet ilimsin kardeşim Sen irfansın, inançsın geleceğimi aydınlatan... Sen buram buram tüten vatan-sevgisi Sen burcu burcu kokan Türklük duygususun Biz öğretmen olmalıyız kardeşim: Biz görmeyenlere göz, Duymayanlara kulak, Yürüyemeyenlere ayak atmalıyız... Biz şairlerimizin mısralarında dil. Genç kızlarımızın gergeflerinde nakış nakış gül. Âşıklarımızın sazlarında tel. Öpülesi bir el olmalıyız. BİZ ÖĞRETMEN OLMALIYIZ. . DÜNYANIN BÜTÜN ÇİÇEKLERİ Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum Bütün çiçekleri getirin buraya, Öğrencilerimi getirin, getirin buraya, Kaya diplerinde açmış çiğdemlere benzer Bütün köy çocuklarını getirin buraya, Son bir ders vereceğim onlara, Son şarkımı söyleyeceğim, Getirin, getirin… ve sonra öleceğim. Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum Kır ve dağ çiçeklerini istiyorum. Kaderleri bana benzeyen, Yalnızlıkta açarlar, kimse bilmez onları, Geniş ovalarda kaybolur kokuları… Yurdumun sevgili ve adsız çiçekleri, Hepinizi, hepinizi istiyorum, gelin görün beni, Toprağı nasıl örterseniz öylece örtün beni. Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum Ben bir köy öğretmeniyim, bahçıvanım, Ben bir bahçe suluyorum gönlümde, Kimse bilmez, kimse anlamaz dilimden Ne güller fışkırır çilelerinde, Kandır, hayattır, emektir benim güllerim Korkmadım, korkmuyorum ölümden, Siz çiçek getirin yalnız, çiçek getirin. Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum En güzellerini saymadım çiçeklerin, Çocukları, öğrencilerimi istiyorum Yalnız ve çileli hayatımın çiçeklerini, Köy okullarında açan, gizli ve sessiz, O bakımsız ama kokusu eşsiz çiçek. Kimse bilmeyecek seni, beni kimse bilmeyecek Seni, beni yalnızlık örtecek, yalnızlık örtecek. Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum Okulun duvarı çöktü altında kaldım, Ama ben dünya üstündeyim, toprakta. Yaz kış bir şey söyleyen sonsuz toprakta, Çile çektim, yalnız kaldım, ama yaşadım. Yurdumun çiçeklenmesi için, daima yaşadım, Bilir bunu bahçeler, kayalar, köyler bilir. Şimdi ustum, örtün beni, yatırın buraya, Dünyanın bütün çiçeklerini getirin buraya. Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum Afyon ovasında açan haşhaş çiçeklerini, Bacımın suladığı fesleğenleri, Köy çiçeklerinin hepsini, hepsini, Avluların pembe entarili hatmisini, Çoban yastığını, peygamber çiçeğini de unutmayın, Aman Isparta güllerini de unutmayın, Hepsini, hepsini bir anda koklamak istiyorum Getirin, dünyanın bütün çiçeklerini istiyorum. Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum Baharda Polatlı kırlarında açan, Güz geldi mi Kop dağına göçen, Yürükler yaylasında, Toroslarda eğleşen, Muş ovasından, Ağrı eteğinden, Gücenmesin, bütün yurt bahçelerinden Çiçek getirin, örtün beni, Eğin türkülerinin içine gömün beni. Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum Ben mezarsız yaşamayı diliyorum, Ölmemek istiyorum, yaşamak istiyorum, Yetiştirdiğim bahçe yarıda kalmasın, Tarumar olmasın istiyorum, perişan olmasın, Beni bilse bilse çiçekler bilir dostlarım, Niçin yaşadığımı ben onlara söyledim, Çiçeklerde açar benim gizli arzularım. Ceyhun Atuf KANSU