Balıkesir’de geçirdiği trafik kazasında beli kırılan ve koltuk değneklerine mahkum kalan öğretmen Tuba Bulat, hem mesleğe devam edip hem de ayağa kalkabilmek için pandemide evini fizik tedavi merkezine çevirdi. Tuba öğretmen, yaşadıklarını insanlara ışık ve umut olması için “Koltuk Değneğim” isimli kitabında anlattı. Anaokulu öğretmeni olan Tuba Bulat (48) 20 Ocak 2107 yılında Balıkesir’in Burhaniye ilçesinde öğrencisinin velisi ile birlikte otomobille giderken önündeki aracın ani fren yapması sonucu geçirdiği kazada beli kırılarak koltuk değneklerine mahkum oldu. O günden sonra yılmayan Bulat, bir süre hastanelerde ameliyatlar geçirip ayağa kalkamasa da çok sevdiği mesleğini asla bırakmadı. Bulat, ayağa kalkmak için de mücadele başlattı. Önceleri hastanede ayağa kalmak için fizik tedavi gören Bulat, pandemi nedeniyle hastanelere gidemeyince evini fizik tedavi merkezi haline getirip bir fizyoterapist ile çalışmaya başladı. Çok yol alan Tuba öğretmen, bu yaşadıklarını insanlara ışık ve umut olması içinde “Koltuk Değneğim” adlı kitabında anlattı. Tuba Bulat’ın yaşadıklarını kaleme aldığı ve engellilerin yılmaması için yazdığı kitabı kısa sürede ikinci baskıyı yaptı. İlk defa emniyet kemeri takmadı Tuba Bulat, otomobili kendisinin kullandığını ve hayatında ilk kez emniyet kemeri takmadığını vurgulayarak, “Önümde ilerleyen minibüs aniden durunca, o panikle direksiyonu sola kırdım o sırada birkaç otomobilden sonra büyük yolcu otobüsü çarptı. Otobüsün çarpmasıyla yan camdan dışarı fırlayıp iki araç arasında sıkışıp kalmışım ve belim kırıldığı için omuriliğe çok zarar vermiş. Aynı gün Balıkesir’de ameliyata alındım ve 1 buçuk ay yaralarımın iyileşmesi sürdü daha sonra da fizik tedaviye başladık. 2 buçuk sene Bursa’da kaldım. Kardeşimin beyninde oluşan bir sorun nedeniyle Adana’ya dönüş yapmak durumunda kaldık ve 1 buçuk senedir buradayım” dedi. Öğretmen olduğunu, rapor haklarının bittiğini anlatan Bulat şöyle devam etti: “Tam göreve başlayacaktım araya pandemi girdi ve öğrenci azlığından dolayı da uzaktan eğitime geçmedim. Pandeminin bitmesinin ardından bu şekilde de olsa tekerlekli sandalyede de olsa görevimin başında olmak istiyorum. Öğretmenlik mesleğini çok seviyorum.” "Mücadele etmenin bir sonu yok" Tuba Bulat, umudunu hiçbir zaman kaybetmediğini, bu nedenle diğer engellilere umut olmak için yaşadıklarını kaleme aldığını belirterek, “Uzun ve geniş bir zamanım vardı ve dışarıya da çıkmak istemiyordum yani kimseye görünmek istemiyordum. Bu zaman diliminde kendi duygularımı ve düşüncelerimi kağıda dökeyim dedim ama ilk başta hedefim kitap yazmak değildi sadece kendimi rahatlatmaktı. Sonrasında baktım ki yazdıklarım yığılıp çoğalıyor, bu yüzden kitaba dönüştürme kararı aldım ve sonrasında bu ‘Koltuk Değneğim’ adlı kitap çıktı. Kazadan sonra insanların hayata küsmemeleri bu şekilde de ayağa kalkabilecekleri umudunu yeşerten bir kitap olduğunu düşünüyorum. Mücadele etmenin bir sonu yok, ben de bunun bir örneğiyim, insanlara hiçbir şekilde pes etmemelerini rica ediyorum” diye konuştu. Pandemi nedeniyle evini fizik tedavi merkezine çeviren Bulat şunları kaydetti: “Evimde kurulu bu sistem, fizik tedavi kurumlarında olan aparatlardır. Pandemi nedeniyle fizik tedaviye gidemediğim için eve taşımak zorunda kaldık. Bu aparatlarla çalışmam gerekiyor o yüzden de fizyoterapist arkadaşım bunları önerdi, biz de uygun bir şekilde yaptırdık ve düzenli şekilde çalışıyoruz."