Yıllardır kadro müjdesiyle oyalanan ve umutları yerle yeksan olan taşeron işçiler artık daha da mutsuz. Özellikle kamuda gelir adaletsizliğinin ortaya çıkardığı taşeron çalışma sistemi, işçileri hayata küstürdü. Sosyal haklardan mahrum edilen işçiler için sanki umutlar tükenmiş durumda. Yıllarca kamu kurumlarında hizmet veren yüz binlerce işçi halen asgari ücretle geçimini sağlamaya çalışıyor. Bir çoğunun gariban işçi olarak çalıştığı kurumlarda, aynı işi yapan memurlarla maaş bakımından arada uçurumlar var. Hal böyle olunca ve verilen sözler de tutulmayınca ister istemez taşeron işçiler moralmen çökmüş durumda. Sosyal medyada ve basında çıkan taşeron haberlerine itibar etmeyen ve inanmayan taşeron işçilerin artık devlet büyüklerinden bir beklentisi kalmadı. Kadro istemediklerini her fırsatta dile getiren taşeronlar, sadece insanca yaşanabilir bir maaş istiyoruz, yine taşeron olarak çalışalım, bizim statü gibi bir derdimiz yok, sadece maaşlarımız iyileştirilsin, çoluk çocuğumuza ailemize daha eşit şartlarda katkı sunalım, ifadelerine yer veriyorlar. Umutsuzluğun dip noktasını yaşayan taşeron işçiler için, bundan sonra hiçbir haber ve açıklama değer görmeyeceğe benziyor. Mutsuzlukları yüzüne yansıyan ve bir çoğu kamuda önemli birimlerde hizmet veren taşeron işçiler, barış ve huzur içerisinde çalışamamakta. Bulundukları kurumlarda yüzü gülmeyen taşeron işçilerin sosyal haklarını ne bir savunan ne de yaşadıkları haksızlığı dile getiren var. Kısacası taşeron işçiler mutsuz, umutsuz, bıkmış, usanmış, neşesi kör olmuş, sevincini yitirmiş..