Bildiği sınıf düzenine geri dönen öğretmenler mutlu olsalar da bu kez de maske ve mesafe kurallarıyla imtihan veriyorlar. Peki bu hafta öğretmenler için nasıl geçti? KÜÇÜK BURUNLARDA MASKE DURMUYOR Hürriyet'ten Zülal Atagün'ün haberine göre: "İzmir Çiğli'de 2'nci sınıf öğretmeniyim. Okuma yazmayı geçen yıl uzaktan eğitimle öğrendiler ancak yavaşlar. Tahtada yazılanları deftere geçirirken zorlanıyorlar ama öğreniyorlar. Terleyince ya da yere düşünce maskenizi değiştirin diye bilgilendirdik çocukları. Çocuklar şimdi dışarı çıkmak istediklerinde maskeyi değiştirmeyi bahane olarak kullanıyorlar. Şikayetçi değilim bu durumdan çok tatlı geliyor. Bir de küçük burunlularda maske durmuyor. Kimine de büyük geliyor. İLK İKİ GÜN İZDİHAM OLDU "İlkokul 3'üncü sınıf öğretmeniyim. Okulun ilk günü giriş ve çıkışları resmen izdihamdı. Veliler uyarılara aldırış etmediler desek yeri. Özellikle 1 ve 2'nci sınıf velileri, önlemler anlamında (dezenfektan, maske, temizlik) yeterli bilince sahip. Ancak sınıflarda öğrenci sayıları 30 ve üstü olduğu için 40 dakikalık dersler riskli. Cam, kapı pencere açıyoruz ama dışarıdan gelen seslerden de rahatsız oluyoruz. Dersler ve giriş çıkışlar yavaş yavaş oturmaya başladı. Yavaş yavaş normale dönüyor." MASKE BAZEN BUNALTIYOR "İngilizce öğretmeniyim. Amerikalıyım. Özel bir okulda ilkokul öğrencilerine ders veriyorum. İlk zamanlarda kurallara uyum sağlamayı başardık fakat maskeden dolayı bazen ders işlerken zorlanıyoruz. Öğretmenler olarak ve öğrenciler de sınıfta bunalmış oluyor. Online sürece geçtiğimiz zamanda, öğrenciler maalesef çok şey kaybetti. Evde kalınca, motivasyonları düştü ve isteksiz kaldılar. Biz öğretmen olarak bunu görmek üzücüydü." KONUŞULANLARI ANLAMIYORLAR "Beden eğitimi öğretmeniyim. Maskeyle ders anlatmak çok zor oluyor. Çocuklar konuşulanları çok anlayamıyor ve teneffüslerde kantin önünde yığılmalar oluyor. Resim, müzik ve beden eğitimi derslerini bahçede işliyoruz. Çocuklar temkinli ve maskelerini çıkarmıyorlar. Teneffüslerde ve öğlen arası sınıfları boşaltıyoruz ama yemek yerken mesafe falan koruyamıyor çocuklar. İşte orada maskesiz oluyorlar maalesef. Ancak tüm bunlara rağmen okula döndüğüm için çok mutluyum." ÖĞRENCİLERİ TANIYAMIYORUZ "8'inci sınıf müdür yardımcısıyım. Geçen yıl da aynı görevdeydim. Ancak bu yıl farklı. Çünkü bu yıl son sınıf olan öğrencileri tanımıyoruz. Yüzlerini yemekhanede açtıklarında görebiliyoruz. Akademik ve psikolojik olarak boşlukta geldiler. Sosyalleşmeyi ve iletişimi unutmuşlar. Okulu ve kuralları unutmuşlar. Empati kurmayı unutmuşlar. Sabırla, özveriyle bunun üstesinden geleceğiz. Pandeminin açtığı yaraları daha iyi anladık. Birkaç haftaya toparlanacağız." BİRLERDE İLK KEZ BU KADAR ZORLANDIM "24 yıllık öğretmenim. Çocuklar eve çok alıştı. İlk kez bu kadar zorlandım. Bu yılki çocuklar anasınıfına da gitmemiş gibi. Çok küçük oldukları için maskeyi tutamıyorlar. Acıkıyorlar, sıcak geliyor, devamlı maskelerini çıkarıyorlar. Maskeyle ne dediklerini anlayamıyorum. Eskiden ağız hareketlerinden anlardım.Şimdi sadece gözlerini görüyorum." BİZE ABLA ABİ, AMCA DİYENLER OLDU "Batman'ın birinci sınıf öğretmeniyim. Okulların kapalı kalması çocukların okulları özlemelerine sebep olurken bazılarında okuldan soğumaya yol açmış. Birçok öğrenci okula ve eğitime o kadar uzak kalmış ki öğretmeni bile unutmuş. Bizlere abi, abla, amca diyenler oldu. Okulların bir daha kapatılmamasını yüz yüze eğitimin devam etmesini istiyoruz." Zülal ATAGÜN Hürriyet