Okullarda Uygulama Birliği Olmamasının Sorumlusu Kim? Anadolu Eğitim Sendikası Genel Başkan Yardımcısı Nihat Örs, canlı ders ve yüz yüze dersin beraber yürütüldüğü pandemi sürecinde okullarda uygulama birliğinin olmadığını söyledi. Örs, açıklamasında şu görüşlere yer verdi: Milli Eğitim Bakanlığı eğitimde birliğin sağlanması adına gerek okullara gönderdiği yazılarda gerekse uygulamada meydana gelen anlayış farklılıklarını ortadan kaldırmalıdır. Bırakın ilden ile farklı uygulamaları aynı ilde bile okuldan okula değişen farklı uygulamalara şahit oluyoruz. Bu durumun yaşanmasında bakanlığın yayınladığı metinlerde netlik olmamasının yanında, okuduğunu yanlış anlayan ya da anlamayan hatta sayısı az olsa da okuduğu yazıyı öğretmenin aleyhine kullanan idarecilerin olduğuna maalesef şahit oluyoruz. Şüphesiz okul yöneticilerimizin işlerini özveri ile yapmaya çalıştıklarına inanıyoruz. Yüklerinin de ağır olduğunu biliyoruz; ancak bizlere gelen şikâyetlerde okuldan okula değişen uygulamaların olmasının da eğitimde birliği bozan davranışlar olduğunu belirtmeliyiz. Okul müdürlerimizin bir bölümü milli eğitim müdürlüklerinin bütün yükü kendilerine attıklarını söylerken bir bölümü de muhatap bulamadıklarından yakınıyorlar. Durum böyle olunca farklı uygulamalar kaçınılmaz oluyor. Bazı okullarda okul müdürünün kararı ile birleştirilmiş sınıflarla canlı dersler yapılıp öğretmenlere ek ders verilmezken bazı okullarda kurul kararı alınarak birleştirilmiş sınıflar yapılıyor. Bazı iller yüz yüze eğitimde sınıfları bölüp bir gurup yüz yüze eğitim alırken öğretmenin yüz yüze dersten kamera ile diğer guruba bağlanmasını istiyor, ders mahremiyetini hiçe sayıyor. Karşılaşılan farklı uygulamalardan biri de EBA dışındaki platformları kullanmanın okuldan okula farklılık göstermesi. Okul müdürlerinin kimisi diğer platformları kullandırırken kimisi öğretmene güvenmediğinden ve ek ders vermek istemediğinden diğer platformların kullanılmasını istemiyor. Diğer platformları kullandıranlar da ekran görüntüsü istiyor. Kaynak kitap kullanımındaki farklılıklar, öğretmenlerin atmış yaş üstü olanlar ile kronik hastalığı olanların canlı ders verip vermeyeceklerindeki uygulama farklılıkları, öğretmenlerin okullara gelmelerindeki farklı uygulamalar ve daha niceleri eğitim ve öğretimdeki uygulama birliğini bozmaktadır. Her okulun kendi şartlarına uygun yaptığı uygulamaların dışındaki bu tür uygulamalar öğretmenleri de huzurunu kaçırmaktadır. Okullar, idarecilerin bu farklı anlayışlarından bir an önce kurtulmalıdır. MEB bu konuda idarecilere yol göstermeli, il ve ilçe Milli Eğitim müdürlükleri uygulama birliğinin sağlanması, yönetmeliklerin ve gelen yazıların doğru anlaşılması ile ilgili çalışma yapmalıdır.