6284 sayılı kanun sonrasındaki istatistiksel verilere göre; kadın cinayetleri arttı, boşanmalar tarihi seviyelere yükseldi, evlilikler azaldı, bebek doğuran anne oranları düştü, çocukların genel nüfusa oranı geriledi. Anayasa’da “toplumun temeli” olarak vasıflandırılan aile kurumumuz çöküyor. Kadına şiddet argümanı öne çıkarılarak dinamitlenen aile kurumunun temelini sarsan 6284 sayılı kanun, yoğun tahrip etkisiyle yuvaları viraneye çeviriyor. Yürürlükteki 8’inci yılını dolduracak olan “6284 Sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun”un aileye şiddet yasası hüviyetini kazandığına ilişkin istatistikler belirmeye devam ediyor. Adli Sicil İstatistik Genel Müdürlüğü verilerine göre 2015, 2016, 2017, 2018 ve 2019 yıllarında toplam 1 milyon 957 bin 523 baba evinden uzaklaştırıldı. Yaklaşık 2 milyon babanın yuvasından 1 ila 6 aylık süreyle koparıldığı Türkiye’de son 5 yılın aile istatistikleri, yuvaların yangın yerine döndüğünü gösteriyor. Kadın cinayetleri 400’lere tırmandı 5 yılda 2 milyon babanın tek şikayetle evinden atıldığı Türkiye’de cinayet sonucu ölen kadınların sayısı 2014’te 294 iken, 2018’de 440’a fırladı. Son 5 yılda 1.774 kadın öldü. Maktul kadın sayısını içeren istatistikler şöyle: 2014 yılı: 294, 2015 yılı: 303, 2016 yılı: 328, 2017 yılı: 409, 2018 yılı: 440 Erkeklerin kadınların bir şikayetiyle beyan esas alınarak sokaklara atılmasının bir ağır faturası da, boşanma istatistiklerine yansıdı. 2014’te 131 bin 913 çift boşanırken 2018’de 142 bin 448 boşanma yaşandı. TÜİK verilerine göre son 5 yılda toplam 660 bin 766 aile boşanma sonucu yıkıldı. Neticelenen boşanma davalarını içeren istatistikler şöyle: 2014 yılı: 131 bin 913, 2015 yılı: 131 bin 830, 2016 yılı: 126 bin 164, 2017 yılı: 128 bin 411, 2018 yılı: 142 bin 448 6284’ün gençlere yansıması: Evlen-me! 6284 gibi zulüm kanunun bir diğer yansıması evlenme oranlarında görülüyor. Evlilik oranları 2014 yılında 599 bin 704 iken 2018’de 553 bin 202 olarak ölçüldü. 5 yıllık azalış 46 bin 502 olarak kayıtlara geçti. TÜİK verilerinden derlediğimiz evlilik rakamları şöyle: 2014 yılında 599 bin 704, 2015 yılında (%0,5 artarak) 602 bin 982, 2016 yılında (%1,4 azalarak) 594 bin 493, 2017 yılında (%4,2 azalarak) 569 bin 459, 2018 yılında (%2,9 azalarak) 553 bin 202. Babalar kovuldu, annelik azaldı Aile verilerinin en önemli unsurunu oluşturan doğum rakamları Türkiye’de S.O.S vermeye başladı. Bebek doğuran anne sayısı 2014 senesinde 1 milyon 337 bin 504’tü, 2018’de 1 milyon 248 bin 847’ye geriledi. Anne sayısı 5 yılda 88 bin 657 azaldı. Dünyaya çocuk getiren anne sayılarındaki gerilemeyi yıl yıl ortaya koyan veriler şöyle: 2014 yılı: 1 milyon 337 bin 504, 2015 yılı: 1 milyon 333 bin 329, 2016 yılı: 1 milyon 309 bin 771, 2017 yılı: 1 milyon 291 bin 55, 2018 yılı: 1 milyon 248 bin 847. Babalarla birlikte ‘çocuk oranları’ da uzaklaştı Çocukların genel nüfusa oranı 2014’te yüzde 29.4 seviyesindeyken 5 yıl içinde yüzde 28’e düştü. Türkiye’nin yarınlarını tehlikeye atan en kritik istatistik olan çocukların genel nüfusa oranı son 5 yılda periyodik olarak şöyle geriledi: 2014: Yüzde 29.4, 2015: Yüzde 29, 2016: Yüzde 28,7, 2017: Yüzde 28,3, 2018: Yüzde 28.