“İzm’ler idrakimize giydirilmiş deli gömlekleridir” diyordu Cemil Meriç. Temelde,

inandığı gibi yaşayamadığı için yaşadığı gibi inanma numarasıyla işi kurtaran kimselerin meşrulaşma talebidir izm’cilik oyunu. Bir ömür boyu insan bu maskeyle kendini gizleyebilir.

            Kavramların karşılıkları sözlüklerde değil dünyadaki yokuşlar ve düzlüklerdedir. İnsanı yasak ağaçla kandırma sanatı Şeytan’dan bu yana sürüyor. Son asırlarda özellikle insan kabilelerinden biri Cennettekilerle Cehennemlikleri kavramlarla becayiş etmeye çalışıyor.         Daha da tehlikelisi şu: Batı’nın kavramlarını yine içini Batı’nın doldurduğu kelimelerle düşünüp değerlendiriyorsunuz Türkiye’de. Yani tiyatro; sahne - dekor yabancı, oyunu çeviren yabancı, seyirciler Türk. Sonra ver elini anlaşmazlık ve kargaşa..

            Örneğin; Batı karşıtı bir İslâm-cı, milliyetçiliği nasyonalizm olarak gördüğü için Türk Milliyetçiliğine de karşıdır. Oysa dinî ve millî pratik bunun tam tersidir. Hatta İslâm-cı olabilmesi için milliyetçi olmak zorundadır. Bkz: Tarih..

            İnançlara ve insanlığa hizmet eden ideallere saygıda kusur etmeden kendi kavram – karmaşa havuzumuzdan 33’lü bir tespihi cami avlusunda ortak kullanıma sunalım:

AKSİYOLOJİ : Toplumların formatlanması (Akıl tutulması)

DARVİNİZM : Evrimselcilik, tekâmülcülük (Maymunlar Cehennemi)

DEMOKRASİ : Halk hâkimiyeti (ABD Pazarı defolu ihraç ürünleri)

DEZENFORMASYON : Bilgi kirliliği (Enformatik necaset)

ELİTİZM : Seçkincilik (Sosyete ütopyası)

EMPERYALİZM : İstilâcılık, yayılmacılık (Temel İçgüdü)

ERDOĞANİZM : Türkiye’deki çoktan seçmeli ‘izm’ (Halkımız Böyle Buyurdu)

EVANGELİZM : Kıyamet savaşçılığı (Siyonist Hıristiyanlık)

FEODALİZM : Derebeylik, ağacılık (Küreselleşme faturası)

GANDİCİLİK : Sivil itaatsizlik, pasif direnişçilik (Bükemediğin bileği hiç olmazsa kemir)

GLOBALİZM : Küreselcilik, neo kolonyalizm (Sürüleştirme)

GREENPEACE : Yeşil Barış çevre örgütü (Büyük şirketlerin kürdanı)

HEDONİZM : Hazcılık, keyifperestlik (İşkembevîler)

HÜMANİZM : İnsancıllık, beşerperestlik (Avrupa’nın beslenme türü)

İDEALİZM : Mefkurecilik, ülküsellik (Gönüllü kerizlik)

İNKÜLTÜRİZASYON : Kültürsüzleştirme, câhilleştirme (Koyunluk güzellemesi)

KABBALİZM : Gizli Yahudi doktrinciliği, olağanüstü sırcılık (Hurafe Krallığı)

KAPİTALİZM : Sermayecilik, kârcılık (7 başlı ejderha)

KOMÜNİZM : Materyalist devlet ortakçılığı (Müşterek kaos)

LİBERALİZM : Özel teşebbüsçülük (‘Bırakınız yapsınlar’)

MAKYAVELİZM : Maksada erişmek için her şeyi kullanmacılık (Hizmet aşkı)

MANDACILIK : Kendini başkalarına yönettirme, sahip arama (Camışlık)

MATERYALİZM : Maddecilik, dünyacılık (Cennet’ten kovulanlar)

MAZOŞİZM : Kendine acı vermeden hoşlanan sapkınlık (Doğu Medeniyeti)

NEKROFİLİZM : Ölüsevicilik (Körleri ölüm sonrası badem gözlü sayma töreni)

OPORTUNİZM : Eyyamcı döneklik, idare-i maslahatçılık (Değişerek gelişmek)

ORYANTALİZM : Doğu araştırmacılığı, şarkiyatçılık (Aleni ajanlık)

PARLAMENTERİZM : Meclisli yönetimcilik (Çiğ köfte sanatı)

POPULİZM : Halk yalakalığı (‘Halkımız bunu istiyor’)

SADİZM : Acı çektirme ve eziyetçilik (Batı Medeniyeti)

SİYASAL İSLAM : Politik din söylemciliği (Muhterem müşteriler)

SOSYALİZM : Devlet üretimciliği, toplumsalcılık (Soslu hayalizm)

ULUSALCILIK : Sınırlı sorumlu milliyetçilik (‘Söz konu